Fluír

Deixar fluír a existencia, como pluma movida polo vento. Que os latexos sexan a guía da fronte que camiña.

Atesourar a propria esencia. Dar sen pretender, receber agradecendo. Reter soamente a indispensabel presencia do Universo. Comprender definitivamente que a soidade non existe… senón insatisfacción, inseguridade e ego. Abandonar o medo, abandonar a culpa. Non renunciar ao dereito a errar nin ao don de non ser perfecto. Ser emocionalmente autosuficiente, suficientemente emocional.

Pes pra apalpar, mans pra andar, ouvidos pra falar, boca pra escoitar, ollos pra latexar… corazón pra ver. Crecer, crer, crear. Amar… sen máis. Albergar soños.

Deixar fluír as ás.